ادویه ها و گیاهان خوراکی نه تنها به دلیل خواص معطر و آشپزی، بلکه به دلیل پتانسیل آنها در پیشگیری از بیماری، دارودرمانی، صنعت و کشاورزی مورد نیاز است.
این سماق تک نفری اجزای غذایی در طول تاریخ نقش کلیدی در سبک زندگی مردم فرهنگ‌های مختلف داشته‌اند، زیرا از آنها به عنوان رنگ‌کننده، طعم‌دهنده، نگهدارنده و عوامل درمانی در تهیه غذا استفاده می‌شود.
ادویه ها را می توان از چندین قسمت گیاه از جمله ریشه، ریزوم، پوست ساقه، برگ، میوه، گل و دانه تولید کرد.
اگرچه اکثر ادویه ها سماق خوشه ای خشک شده و در حالت فرآوری شده اما کامل استفاده می شوند، برگ های معطر که معمولاً به عنوان گیاهان شناخته می شوند اغلب در حالت تازه استفاده می شوند.
محصولات ادویه ای همچنین می توانند از طریق استخراج حلال اولئورزین ها و سایر محصولات استاندارد شده تولید شوند.
عصاره هایی مانند سماق سردشت و اسانس ها که حاوی اصول معطر و تند هستند، اغلب با تقطیر نمونه خام مرطوب یا خشک شده مواد گیاهی تولید می شوند.
ادویه ها از نظر ترکیب بسیار متفاوت هستند اما عوامل اشک آور و ارزش دارویی که آنها را ارزشمند می کند در ترکیبات زیست فعال آنها مانند روغن های فرار، رزین ها و مواد شیمیایی گیاهی قرار دارند.
سماق (Rhus coriaria L)، یک ادویه آشپزی است که از دوران باستان برای چندین منظور در منطقه مدیترانه و نواحی شمالی آفریقا استفاده می شده است.
این گیاه که متعلق به خانواده Anacardiaceae است، از نظر اقتصادی مهم ترین گونه در میان بیش از 250 عضو از جنس Rhus است.
سماق طب سنتی در آب و هوای نیمه گرمسیری و معتدل، به ویژه در مناطق مختلف مدیترانه، آسیا و شمال آفریقا به خوبی رشد می کند [2]. ارتفاع این گیاه 3 تا 5 متر است.
- منابع:
- تبلیغات:
